Perkembangan sosioemosi di kalangan kanak-kanak adalah satu proses berinteraksi dan mengadaptasi diri dalam masyarakat. Apabila sosioemosi kanak-kanak berkembang secara sihat dan positif, mereka dapat belajar mengawal emosi, pemikiran dan tindakan supaya dapat menyesuaikan diri dalam kehidupan bermasyarakat.
Kanak-kanak yang mempunyai tahap sosioemosi yang memberangsangkan akan bereaksi bagi menyesuaikan diri. Kanak-kanak seharusnya mempelajari bagaimana menyesuaikan bentuk sosioemosi mereka dalam masyarakat.
Pendekatan pengajaran yang dapat membantu memperkembangkan perkembangan afektif adalah melalui aktivtiti dijalankan secara berkumpulan kecil, besar ataupun individu dan setiap individu perlu memahami perasaan masing-masing.
Pendekatan-pendekatan pengajaran dalam perkembangan afektif seperti:
Setiap individu kanak-kanak adalah berbeza. Pendekatan ini diambil memandangkan situasi individu kanak-kanak. Ianya dapat memberi peluang kepada kanak-kanak menjalankan aktiviti pembelajaran secra individu. Sewaktu aktiviti ini kanak-kanak mendapat tumpuan secara individu. Guru boleh menjalankan penilaian ataupun merekod kebolehan afektif individu tersebut. Guru harus mempunyai sikap ramah dengan kanak-kanak dan libatkan kanak-kanak (individu) dalam perbualan seharian di sekolah. Penggunaan bahasa dan perbendaharaan kata yang sesuai dengan peringkat kanak-kanak. Contohnya :
‘Ani, boleh tolong ambilkan cikgu pensil’ (Walaupun pensil tersebut berada tidak berapa jauh dari guru. Kanak-kanak tersebut merasa dihargai dan ini akan meningkatkan keyakinan diri kanak-kanak tersebut.)
Aktiviti kumpulan dijalankan oleh guru dengan memberi arahan secara kumpulan kecil sekurang-kurangnya dua orang murid. Manakala kumpulan besar seramai empat atau lebih. Kumpulan hendaklah tidak terlalu ramai bagi memudahkan pengawalan kumpulan dan perkongsian bahan dan alat bantu mengajar yang digunakan. Dalam menjalankan aktiviti kumpulan pertukaran kumpulan hendaklah dilakukan mengikut tempoh masa bagi mengelak kanak-kanak merasa jemu. Namun begitu ianya boleh kekal dengan satu aktiviti sahaja. Aktiviti ini membolehkan kanak-kanak mengalami pengalaman berkongsi dan bekerjasama. Sebagai contoh dalam menggalakkan kerjasama , ‘Kamal, cikgu fikir jika awak tanya Ali, pasti Ali akan membantu’.
Pendekatan ini boleh membantu kanak-kanak mencapai emosi yang positif seperti belajar bersabar menunggu giliran.
Aktiviti kelas biasanya melibatkan keseluruhan murid didalam kelas dan ianya melibatkan kumpulan murid yang besar. Penerangan dan maklumat diberi terlebih dahulu oleh guru sebelum aktiviti kelas dijalankan. Kanak-kanak dikumpulkan dalam satu bulatan diatas lantai dan aktiviti menyanyi, permainan jari dan berkongsi cerita dengan kawan-kawan dijalankan dengan tidak memaksa kanak-kanak mengambil bahagian tetapi cuba menggalakan mereka untuk melibatkan diri.
Aktiviti bulatan dipraktikan dalam pendekatan kelas ini dapat membina hubungan baik kanak-kanak dengan rakan-rakan. Aktiviti kelas biasanya dilakukan pada permulaan kelas contohnya seperti rutin pagi iaitu membaca doa dimana seorang kanak-kanak keluar membaca doa dan diikuti oleh murid-murid lain.
Perkembangan intelek dari pandangan Piaget dan Vygotsky
Jean Piaget (1896 – 1980) merupakan model yang menggunakan pendekatan kognitif dalam perkembangan intelektual kanak-kanak.
Menurut Piaget, kebolehan intelektual kanak-kanak berkembang mengikut satu siri urutan ataupun peringkat. Perkembangan ini bermula dari lahir dengan gerak balas pantulan dan deria semula jadi dan berkemuncak pada masa remaja dengan pemikiran yang lebih logik dan matang.
Piaget menekankan dua faktor utama yang mempengaruhi perkembangan intelektual kanak-kanak adalah:
v Perasaan ingin tahu
v Bertindakbalas secara aktif dengan persekitaran melalui kefahaman dan kebolehan.
Antara prinsip Jean Piaget ialah:
v Perkembangan konitif berlaku secara berperingkat-peringkat.
v Peringkat pengetahuan menerusi interaksi dengan orang dewasa dan
persekitaran.
Jean Piaget melihat kanak-kanak sebagai individu yang aktif. Beliau menegaskan pengetahuan dapat dicipta apabila kanak-kanak berinteraksi dengan persekitaran fizikal dan sosial.
Manakala Lev Semenovich Vygotsky pula mengutarakan pendekatan sosiobudaya. Beliau menegaskan kesan proses budaya sosial merangsang perkembangan individu kanak-kanak. Intelektual kanak-kanak berkembang berdasarkan dua tahap, iaitu tahap semula jadi dan budaya.
Vygotsky mengatakan perkembangan kanak-kanak tidak berlaku kerana satu faktor sahaja seperti pengaruh semula jadi ataupun pengaruh persekitaran. Tetapi perkembangan kanak-kanak bergantung kepada kedua-dua faktor tersebut.
Antara prinsip Vygotsky iaitu :
v Kanak-kanak membina pengetahuan
v Perkembangan tidak boleh dipisahkan dengan hubungan masyarakat.
v Pembelajaran boleh membantu perkembangan
v Bahasa memainkan peranan utama dalam perkembangan mental.
Dalam proses pembelajaran, terdapat beberapa perkara yang tidak boleh dilakukan sendiri oleh kanak-kanak. Mereka hanya dapat disempurnakan aktiviti tersebut dengan bantuan orang lain. Menurut Vygotsky, proses pembelajaran ini telah dijalankan dalam kemampuan semasa, iaitu kawasan perkembangan terdekat kanak-kanak tersebut. Kawasan perkembangan terdekat membenarkan kanak-kanak mengalami pembelajaran baru yang tidak mungkin tercapai tanpa bantuan orang yang lebih mahir.
Kad kek untuk ibu
Tadika Islam Tg. Anis 2 Copyright © 2009 Flower Garden is Designed by Ipietoon for Tadpole's Notez Flower Image by Dapino Republish by Blogger Layout
